แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร
เราเคยได้ยินคำนี้มานานพอควร
แต่เราเคยสังเกตไหมว่า
ทำไมถึงบอกว่า
ชนะเป็นมาร และแพ้เป็นพระ
หรือเป็นแค่คำแก้ตัว
ของผู้แพ้เท่านั้น
ที่ว่า
ชนะเป็นมารนั้น
เพราะผู้ชนะ มีแนวโน้มที่จะ
ข่มผู้แพ้
ไม่ว่าจะด้วยทางคำพูดหรือ การกระทำ ก็ตาม
ซึ่งเป็นการจองเวรและสร้างบาปกรรมโดยไม่จำเป็น
ส่วน
ผู้แพ้จึงต้องเป็นพระ
ยอมรับสภาพ
และไม่โต้ตอบกับเสียงเยาะเย้ย ถากถาง
ไม่ไหวต่อเสียงที่่มากระทบ
เกม หรือ กีฬา
ถูกออกแบบมาเพื่อความเพลิดเพลิน
ในขณะแข่ง ต่างฝ่ายต่างทำหน้าที่กันอย่างเต็มที่
แต่เมื่อเกมจบ ทุกคนก็กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
ดังนั้น
ปล่อยให้เป็นเรื่องของเกม
รูัจัก แพ้ ชนะ อภัย
แล้วชีวิตเราจะมีความสุขขึ้นอีกเยอะเลย
บางทีถ้าเราไม่ไปยึดติดกับคำว่าแพ้หรือชนะ ซึ่งเป็นสิ่งสมมติ
ตอบลบแต่ให้มีความสุขขณะที่กำลังทำสิ่งนั้นๆก็เพียงพอแล้ว
บางทีสิ่งที่ได้ระหว่างทางอาจจะสำคัญกว่าเป้าหมายก็ได้..
ปล.อ่านภาษาไทยแล้วรู้สึกดีจัง ^_^